باب همایون از گذرهای معروف سمت بازار تهران و میدان امام خمینی(توپخونه) هست که مدتیه با ایجاد فضاهای تفریحی و فرهنگی زندگی شبانه در اون جریان پیدا کرده…

گذر باب همایون در شب

اگر تا همین چند سال پیش کسی مارو دعوت به پیاده‌روی ساعت 8 شب حوالی بازار و توپخونه میکرد ، احتمالا فک میکردیم که یا داره شوخی میکنه، یا سرش درد میکنه برای چالش و خطر!
اما الان اصلا عجیب نیست که بشنویم خیلیها عصرها و بعد از غروب تفریح تو خیابونای قدیمی و تاریخی تهرانو انتخاب میکنن. یکی از این مسیرا، گذر باب همایون که میتونیم اونرو یکی از معدود گذرای تهران بدونیم که آرامش پیاده‌ها رو به راحتی سواره‌ها ترجیح داده.

ما هم تصمیم گرفتیم یه عصر پاییزی بریم و ببینیم تو یکی از قدیمی‌ترین خیابونای مدرن تهران چه چیزهایی انتظارمونو میکشه.

پیاده راه باب همایون و حضور شبانه مردم

چطور به باب همایون برم؟

مترو، اتوبوس یا ماشین خودم؟

از اونجایی که ما طرفدار پروپاقرص حمل‌ونقل عمومی با همه سختیاش هستیم، برای رسیدن به باب همایون هم مترو رو انتخاب کردیم. نزدیکترین ایستگاه مترو ایستگاه امام خمینیه. از بین 4 خروجی و تابلوهای پرتعداد، خروجی باب همایون رو انتخاب کردیم که نزدیکترین دسترسی به این گذره.

• هیچ کدوم از خروجی‌های مترو امام پله‌برقی ندارن و اگر بالارفتن از پله‌ها براتون سخته با آسانسور یا رمپ میتونین خودتون رو با زحمت کمتری به سطح زمین برسونین.
• با توجه به محدودیت ساعت حرکت وسایل حمل‌ونقل عمومی، شاید ماشین شخصی برای اینکه شب به این منطقه بیایم انتخاب بهتری به نظر برسه، اما باید طرح ترافیک و مشکل همیشگی کمبود جای پارک و پارکینگ رو هم در نظر داشته باشیم. لازمه بدونین که شهرداری از سال 1390 ورود خودرو به این گذر رو ممنوع کرده.
• پیاده‌روی تو مناطق تاریخی تهران واقعا لذتبخشه، اما اگه به این مناطق آشنایی ندارین ، سعی کنین سرراست‌ترین و نزدیکترین دسترسی ها رو برای رسیدن به باب همایون انتخاب کنین. چون شبها محله ها و خیابونای مجاور به اندازه خود این گذر امنیت و رفت‌و آمد مطمئن ندارن.
• اگر اهل دوچرخه‌سواری هم هستین حتما میدونین که ترافیک خیابونهای اطراف این محدوده زیاده و به خاطر وجود تعداد زیاد موتور کمی هم خطرناک. شما میتونین با دوچرخه توی گذر تردد کنین اما ایستگاه ویژه برای قرار دادن دوچرخه‌ها در نظر گرفته نشده.

قدم‌زدن با حس امنیت

باب همایون از اولین خیابونای تهران بوده که زمان قاجار و طبق شهرسازی جدید شکل گرفته. خیابونی پر جنب‌و جوش که مردم در اون گردش میکردن و از اونجایی که نزدیک به ارگ شاهی هم بوده بهش حسابی رسیدگی میشده. این خیابون بعد از دوره پهلوی اول و گسترش سریع شهر و زیاد شدن نقش ماشینها و از هم پاشیدن بافت قدیمی، دیگه رونق و زیباییش رو از دست داد صرفا بخش تجاریش که عمدتا کت و شلوار فروش بودن فعال موند و تبدیل به یه منطقه آسیب پذیر شد. اما حالا در یه حرکت مثبت ، خیابونی که مثل خیلی دیگه از فضاهای مرکز شهر بخاطر شلوغی و ترافیک و بافتش، حس ناامنی رو به رهگذرا القا میکرد، به پیاده راهی تبدیل شده که میشه با آرامش و همراه با خانواده شبها در اون قدم زد.

حضور خانواده ها احساس امنیت رو در باب همایون بیشتر میکنه

اگه مطلب مارو درباره احساس امنیت در شهر خونده باشین، حتما با یه سری از کارهایی که روی احساس امنیت ما نسبت به محیطمون تأثیر داردن آشنا شدین. ما هم دنبال بعضی این عوامل توی این پیاده راه گشتیم:

• وجود غرفه‌های فروش محصولات ،غرفه‌های فرهنگی، المانهای نوستالژیک و رستورانا  باعث شده خانواده‌ها و گروههای مختلف مردم به این گذر جذب بشن.
• عبورومرور موتور تو محدوده باب همایون ممنوعه و این باعث میشه تو رفت‌و آمد و حرکت حس بهتر و امنتری داشته باشیم.
• سعی شده نور پردازی و چراغهای کافی تو مسیر قرار داده بشه اما مسیرهای کناری و جداره ها به اندازه مسیر میانی پرنور نیستن
• مجموعه حراست و نگهبانی داره که در طول گذر تردد میکنن.

اما …

این منطقه از تهران پر از جاهای دیدنیه، اما بخاطر ضعیف شدن بافت مسکونی، بعد از تاریکی هوا و تعطیلی بازار و مغازه‌ها، جریان زندگی هم تو اون بافت کمرنگ میشه و  همین باعث میشه که احساس امنیت کلی از بودن تو اون منطقه کم بشه. مثلا گذر سی‌تیر تو فاصله تقریبا کوتاهی نسبت به باب همایون قرار داره، ولی مسیر بین این دو نقطه برای یه پیاده‌روی شبانه امن و راحت به خوبی برنامهریزی نشده.

خوراکیهای باب همایون؛ بودن یا نبودن!

بعضیها معتقدن تعداد زیاد دکه‌ها و غرفه‌های خوراکی و رستوران تو یه بافت تاریخی، خصوصا خوراکی‌ها و غذاهایی که ریشه‌ای تو فرهنگمون ندارن، ارزش و اهمیت اون بافت رو کم میکنه. اما از طرف دیگه خیلی‌ها حضور این فروشنده های غذا رو دلیلی برای جذب مردم و زنده شدن این گذر میدونن و البته که هممون میدونیم خوراکی از اصلیترین تفریحات ما تو این شهره و اگه بهمون بگن یه مغازه کوچیک تو دورترین نقطه شهر ساندویچای خوشمره ای داره، کیه که زحمت یه بار تست اون ساندویچو به خودش نده! شما طرفدار کدوم نظر هستین؟

دکه ها و فروشنده های غذا و خوراکی بیشتر از هرچیز اینجا جلب نظر میکنن

• اینجا میتونین غذاهای سبک و فوری رو از چرخی‌ها و غرفه‌ها و ونهای تهیه غذا بگیرین، پس دنبال وعده غذای لوکس نباشین!
• قیمت غذاها متوسط و کیفیتشون هم معمولیه
• تقریبا کنار اکثر این دکه ها میز و صندلی‌هایی برای نشستن و سرو غذا قرار داده‌شده.
• با وجود اینکه سطل زباله تعدادش کم نیست، بازهم گوشه و کنار، زیر صندلی‌ها ته مونده غدا و پلاستیک دیده میشه.

غذاخوری های باب همایون امکانات معمولی و متوسطی دارن

امکانات باب همایون

جدا از تفریحات خوراکی، تو این گذر میتونین سرگرمی‌های دیگه‌ای هم پیدا کنین. غرفه‌هایی برای فروش سوغات شهرهای مختلف، دمنوش، ادویه‌ها و صنایع‌دستی اینجا فعالیت میکنن. علاوه براین تو باب همایون سعی شده با زنده کردن یه سری اتفاقای قدیمی و نوستالژیک، حال و هوای متفاوتی بوجود بیاد، مثل عکاسخونه، زورخونه و نشونه‌هایی از شهر تو گذشته مثل باجه تلفن و افراد با پوشش مخصوص تهران قدیم.  اما اکثر غرفه‌هایی که برای این منظور بودن شب فعالیت کمتری داشتن مثل سینما باب همایون که مشغول پخش خندوانه بود! اگر کودکی هم همراهتون هست باید بدونین که تنها سرگرمی اختصاصی برای اون یه چرخ و فلک قدیمیه.

عکاسخانه باب همایون

• تا جایی که ما چشم انداختیم خبری از سرویس بهداشتی عمومی نبود. (احتمالا تو امامزاده کنار گذر سرویس بهداشتی وجود داشته باشه، ولی متاسفانه بسته بود)
• تو این گذر سکوهایی برای نشستن در نظر گرفته شده، ضمن اینکه دکه های خوراکی هم صندلی‌هایی برای نشستن در پیاده‌راه قراردادن.
• وضعیت تمیزی پیاده‌راه هم تقریبا مناسبه و تعداد کافی سطل زباله قرار داده شده.

نوستالژی چرخ و فلک های دستی قدیمی

اگه از اون دست آدمهایی هستین که دوست دارین تهرانو فراتر از بزرگراه ها و مرکز خریدهای لوکس و ترافیکش بشناسید ، بافتهای تاریخی براتون جذابیت داره و از بودن تو فضاهای عمومی و کنار مردم از قشرای مختلف لذت میبرید، پیشنهاد میکنیم حتما سری به این گذر بزنید. ما منتظریم تجربه شما رو هم از گشتن در باب همایون بشنویم تا بتونیم گزارش کامل تر و دقیقتری از اونچه تو این نقطه از تهران میگذره داشته باشیم.